بررسی جمعیت ماهیان در منطقه زیستگاه های مصنوعی در شمال غربی خلیج فارس

این مطالعه بر روی چراگاه های مصنوعی بتنی که در منطقه بحرکان در سواحل استان خوزستان رهاسازی گردیده بود طی سال های 83 تا 85 انجام شد. ماهیان در چهار ایستگاه چراگاه مصنوعی و یک منطقه شاهد به روش مشاهده و شمارش در زیر آب مورد بررسی قرار گرفته است. بطور کلی در منطقه چراگاه مصنوعی 15 خانواده ماهی مشاهده، که از میان آنها خانواده شانک ماهیان دارای بیشترین گونه (سه گونه) بوده است. خانواده هامور بیشترین حضور (85 درصد) را در کل منطقه چراگاه ها و در تمامی فصول به خود اختصاص داد. ماهیان هامور (epinephelus coioides)، شانک تک خال (diplodus sargus)، گوازیم تک نواری (scolopsis spp.)، apogon spp. و neopomacentrus sindensis به وفور در میان و اطراف چراگاه ها مشاهده می شوند. تعداد (58 درصد) و فراوانی (49 درصد) گونه های اقتصادی در منطقه سازه مخلوط نسبت به سازه های دیگر بیشتر است و بطور کلی در منطقه یک روند افزایشی داشته اما اختلاف معنی داری دیده نمی شود (p>0.05). درصد تعداد گونه ها نیز در ایستگاه ها و فصول مختلف اختلاف معنی داری را نشان نمی دهند (p>0.05). اما درصد فراوانی گونه ها در فصول مختلف با هم اختلاف معنی داری را نشان می دهد .(p